NE KADAR ERTELESENDE NE KADAR İHTİYARLIĞA KOYSANDA KULLUK ETMEYİ
BU SANADA GELECEK VE BELKİDE BU YARIN OLACAK BELKİDE YARINDAN DA YAKIN BU GECE BELKİDE BU SABAHI GÖREMİCEKSİN
BU SANADA GELECEK VE BELKİDE BU YARIN OLACAK BELKİDE YARINDAN DA YAKIN BU GECE BELKİDE BU SABAHI GÖREMİCEKSİN
MÜSLÜMAN KARDEŞİM SİLKELEN Bİ HELE BU YAZIYI LÜTFEN İYİ OKU
OKU VE GÖZLERİNİ Bİ 5 DAKKA KAPAT BU SENDİN ŞİMDİ TABUUTTA YATAN AKIBETİN NASIL NELER HAZIRLAMIŞSIN CENNETTMİ CEHENNEMMİ VARACAĞIN DURAĞIN
VE SANA BİR ŞANS DAHA VERİLDİĞİNİ DÜŞÜN
KIRDIĞINI TAMİR ET KILMADIĞIN NAMAZLARINI KIL GAFLETTEN KAÇMIŞSAN HATİM HALKALARINA GERİ DÖN
KIRDIĞINI TAMİR ET KILMADIĞIN NAMAZLARINI KIL GAFLETTEN KAÇMIŞSAN HATİM HALKALARINA GERİ DÖN
VE KENDİNE BU ŞANSI VER
DÜŞÜN Kİ ÖLDÜN..!!
İstersen gel bir beş dakika ölümü düşünelim…
Ama senin ölümünü nasıl mı?
Şöyle:
Düşün ki hiç hesapta olmayan,hep ertelediğin, ölüm; sana genç
yaşta geldi… Eve haber saldılar;çocuğunuz hakkın rahmetine
kavuştu…
Aldılar seni sana özel tek kişilik odaya ağırladılar…
Morgdasın…Buz gibi bir mekân… Birazdan sevdiklerin
başına üşüşüp ağlayacaklar…Beyaz kefenin başucu en
yakının tarafından açılıyor…Seni gören fenalık geçiriyor…
Sana can veremiyorlar… Sen morgda bir kişilik yeri işgal
ederken boyuna göre küçük yatağın (kabrin) çoktan hazırlanmış…
O geceyi tüyleri diken diken eden yerde geçirirken sıcacık yatağın korku
salacak evdekilere… Rahmetlinin yatağıydı diyecekler… O odan
korku salacak…Ölümün birçok kişiye kısa zamanda
unutacakları önemli dersler verir… Ölümünle kimi dulkalacak, kimi yetim… Kimine evlat acısı tattıracaksın, kimine adını koyamadığımız acılar…
Sen hala o soğuk yerdeyken cenazenin kılınacağı camii ve
kılınacak namaz vakti belirlenmiş ve kısa bir zaman diliminde yakın çevrene
bildirilmiştir… Cepten arayanlara şu ses ne güzel mesaj verirdi:
"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor…
Lütfen tekrar denemeyiniz. Ona artık ulaşamazsınız… O artık dünyalı değil… Lütfen numarasını silin…'' Numaran anında silinir… Telefonlardaki numaran ölüm kokar… Sen morgdayken ölüm ve ölümün konuşulacak evlerde…
Ne kabare programları güldürür ne de savaş görüntüleri üzer…
Gündemde sen varsın… Ölümün var…
Şu konuşmalar çok işitildi:
_ Acaba sıra kimde?
_ Senden sonra acaba kimin adı
okunacak?
_ Daha dün görüşmüştüm!
_ Hala inanamıyorum!
_ Demek ki ölümün yaşı yok!
_ Bir gün biz de öleceğiz…
Ve sabah olur…
Dünyada bir gün bile kalmana razı olmazlar… İlk kez varlığın sıkıntı verir… Sen hala oracıktayken ğasilhane kapısına adın yazılır… Orası ne hamamdır
ne de evindeki banyo… Ömürde bir defa yıkanılan bir yerdir orası…
Buz tutmuş bedenin sıcak sular altında çözülürken tenine dokunanlara unutamayacakları bir ürperti verirsin… Ve ölümünden sonra ikinci durağın
olan tahtadan yapılmış bir binek kapı önünde seni bekliyor…
Ömürde bir defa binilen tek binektir o… Ve iki üç kişinin yardımıyla cansız bedenin tabuta koyulurken kılını dahi kıpır tadamayacaksın…
Yine ömründe ilk ve son kez bineceğin bir araba sana özel kiralanmış… Ve yola koyuluyorsun… Canlılar arasında kıvrıla kıvrıla ölüm dansı yaparak en azından Cuma kıldığın camiye geliyorsun…
Daha doğusu getiriyorlar…
O kalabalıkta tek ölü sensin… Ve sana ölü muamelesi yapacaklar… Çünkü sen ölmüşsün… Musalla taşı… Taşların en ürperteni! Taşların en acımasızı! Taşların en soğuğu!
Senin için toplanan kalabalık, öne geçmen için yol açıyor… Ve o taş kim bilir kaçıncı konuğunu ağırlıyor! Ne ölüler geçti o tezgâhtan!
Senin oradaki varlığın bir sünnet namazına vesile… Kılınan namazdan sonra; Rahmetliyinasıl bilirdiniz? Sorusuna seni tanıyan da tanımayanda iyi
bilirdik derler.
İşlediğin günahları gözlerinin önüne getirdiğinde iyi ki bilmiyorlar dersin…
Ürperttiysem bana kızma! Bu,senin, dünya hayatına yeni bir bakış açısı yakalaman içindi…
Çünkü ölümü düşünmek az hata yapmanı sağlar
Ama senin ölümünü nasıl mı?
Şöyle:
Düşün ki hiç hesapta olmayan,hep ertelediğin, ölüm; sana genç
yaşta geldi… Eve haber saldılar;çocuğunuz hakkın rahmetine
kavuştu…
Aldılar seni sana özel tek kişilik odaya ağırladılar…
Morgdasın…Buz gibi bir mekân… Birazdan sevdiklerin
başına üşüşüp ağlayacaklar…Beyaz kefenin başucu en
yakının tarafından açılıyor…Seni gören fenalık geçiriyor…
Sana can veremiyorlar… Sen morgda bir kişilik yeri işgal
ederken boyuna göre küçük yatağın (kabrin) çoktan hazırlanmış…
O geceyi tüyleri diken diken eden yerde geçirirken sıcacık yatağın korku
salacak evdekilere… Rahmetlinin yatağıydı diyecekler… O odan
korku salacak…Ölümün birçok kişiye kısa zamanda
unutacakları önemli dersler verir… Ölümünle kimi dulkalacak, kimi yetim… Kimine evlat acısı tattıracaksın, kimine adını koyamadığımız acılar…
Sen hala o soğuk yerdeyken cenazenin kılınacağı camii ve
kılınacak namaz vakti belirlenmiş ve kısa bir zaman diliminde yakın çevrene
bildirilmiştir… Cepten arayanlara şu ses ne güzel mesaj verirdi:
"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor…
Lütfen tekrar denemeyiniz. Ona artık ulaşamazsınız… O artık dünyalı değil… Lütfen numarasını silin…'' Numaran anında silinir… Telefonlardaki numaran ölüm kokar… Sen morgdayken ölüm ve ölümün konuşulacak evlerde…
Ne kabare programları güldürür ne de savaş görüntüleri üzer…
Gündemde sen varsın… Ölümün var…
Şu konuşmalar çok işitildi:
_ Acaba sıra kimde?
_ Senden sonra acaba kimin adı
okunacak?
_ Daha dün görüşmüştüm!
_ Hala inanamıyorum!
_ Demek ki ölümün yaşı yok!
_ Bir gün biz de öleceğiz…
Ve sabah olur…
Dünyada bir gün bile kalmana razı olmazlar… İlk kez varlığın sıkıntı verir… Sen hala oracıktayken ğasilhane kapısına adın yazılır… Orası ne hamamdır
ne de evindeki banyo… Ömürde bir defa yıkanılan bir yerdir orası…
Buz tutmuş bedenin sıcak sular altında çözülürken tenine dokunanlara unutamayacakları bir ürperti verirsin… Ve ölümünden sonra ikinci durağın
olan tahtadan yapılmış bir binek kapı önünde seni bekliyor…
Ömürde bir defa binilen tek binektir o… Ve iki üç kişinin yardımıyla cansız bedenin tabuta koyulurken kılını dahi kıpır tadamayacaksın…
Yine ömründe ilk ve son kez bineceğin bir araba sana özel kiralanmış… Ve yola koyuluyorsun… Canlılar arasında kıvrıla kıvrıla ölüm dansı yaparak en azından Cuma kıldığın camiye geliyorsun…
Daha doğusu getiriyorlar…
O kalabalıkta tek ölü sensin… Ve sana ölü muamelesi yapacaklar… Çünkü sen ölmüşsün… Musalla taşı… Taşların en ürperteni! Taşların en acımasızı! Taşların en soğuğu!
Senin için toplanan kalabalık, öne geçmen için yol açıyor… Ve o taş kim bilir kaçıncı konuğunu ağırlıyor! Ne ölüler geçti o tezgâhtan!
Senin oradaki varlığın bir sünnet namazına vesile… Kılınan namazdan sonra; Rahmetliyinasıl bilirdiniz? Sorusuna seni tanıyan da tanımayanda iyi
bilirdik derler.
İşlediğin günahları gözlerinin önüne getirdiğinde iyi ki bilmiyorlar dersin…
Ürperttiysem bana kızma! Bu,senin, dünya hayatına yeni bir bakış açısı yakalaman içindi…
Çünkü ölümü düşünmek az hata yapmanı sağlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder